Aldactone (roztwór do wstrzykiwań)

Główne Zastosowanie Aldactone (Roztwór do Wstrzykiwań)

Aldactone, znany również jako spironolakton, jest lekiem stosowanym w leczeniu różnych stanów, takich jak:

• Nadciśnienie tętnicze
• Niewydolność serca
• Przewlekła choroba nerek
• Stan przedrzucawkowy
• Wodobrzusze związane z marskością wątroby
• Hiperaldosteronizm pierwotny

W formie roztworu do wstrzykiwań, Aldactone jest często stosowany w sytuacjach, gdy podanie doustne nie jest możliwe.

Sposób Działania Aldactone

Aldactone jest antagonistą receptora aldosteronu, co oznacza, że działa poprzez blokowanie działania hormonu aldosteronu w organizmie. Aldosteron jest odpowiedzialny za regulację równowagi sodu i potasu oraz gospodarki wodnej. Spironolakton zwiększa wydalanie wody i sodu przez nerki, jednocześnie oszczędzając potas, co prowadzi do zmniejszenia objętości płynów w organizmie i obniżenia ciśnienia krwi.

Możliwe Skutki Uboczne

Podobnie jak wszystkie leki, Aldactone może powodować skutki uboczne, chociaż nie każdy je doświadczy. Najczęstsze skutki uboczne to:

• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
• Zawroty głowy
• Wysypka
• Zmiany poziomu elektrolitów (np. hiperkaliemia)
• Zaburzenia miesiączkowania u kobiet
• Ginekomastia u mężczyzn

W przypadku wystąpienia ciężkich skutków ubocznych lub reakcji alergicznych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Istotne Informacje

Przed rozpoczęciem leczenia Aldactone ważne jest, aby poinformować lekarza o:

• Wszelkich istniejących schorzeniach nerek lub wątroby
• Stosowanych lekach, w tym lekach bez recepty i suplementach
• Historii hiperkaliemii
• Planowanej operacji
• Ciąży lub karmieniu piersią

Ze względu na ryzyko hiperkaliemii, podczas leczenia Aldactone konieczne może być regularne monitorowanie poziomu elektrolitów, szczególnie potasu, oraz funkcji nerek.

Spironolakton może wchodzić w interakcje z innymi lekami, co może wpływać na ich działanie lub zwiększać ryzyko skutków ubocznych. Należy zachować ostrożność, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) oraz innych leków moczopędnych.