Abasaglar (roztwór do wstrzykiwań)
Abasaglar (roztwór do wstrzykiwań)
Główne zastosowanie
Abasaglar jest stosowany w leczeniu cukrzycy u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 lat. Jest to insulina długo działająca, która pomaga w kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi przez całą dobę. Abasaglar jest stosowany w terapii cukrzycy typu 1 i 2, gdzie wymagane jest leczenie insuliną.
Sposób działania
Abasaglar zawiera insulinę glargine, która jest analogiem ludzkiej insuliny o długim czasie działania. Insulina glargine ma zmodyfikowaną strukturę, dzięki czemu jej działanie jest bardziej przewidywalne i długotrwałe niż standardowa insulina ludzka. Po podaniu podskórnym, Abasaglar tworzy mały depozyt, z którego insulina jest stopniowo uwalniana, co zapewnia stały poziom insuliny we krwi przez około 24 godziny. To pomaga w utrzymaniu stabilnego poziomu glukozy we krwi przez cały dzień.
Możliwe skutki uboczne
Podobnie jak wszystkie leki, Abasaglar może powodować skutki uboczne, chociaż nie wystąpią one u każdego pacjenta. Najczęstszym skutkiem ubocznym jest hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi), która może być poważna i wymagać natychmiastowego leczenia. Inne możliwe skutki uboczne to:
- Miejsce wstrzyknięcia - ból, zaczerwienienie, świąd, pokrzywka, obrzęk lub zapalenie
- Zmiany skórne na miejscu wstrzyknięcia (lipodystrofia)
- Reakcje alergiczne - od łagodnych reakcji skórnych po ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny
- Obrzęki (np. obrzęk nóg lub ramion)
- Zmęczenie lub reakcje grypopodobne
W przypadku wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych lub ciężkiej hipoglikemii, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Istotne informacje
Przed rozpoczęciem stosowania Abasaglar, ważne jest, aby poinformować lekarza o wszelkich innych przyjmowanych lekach, stanach zdrowia, alergiach, ciąży lub planowaniu ciąży. Dawkowanie Abasaglaru musi być dostosowane indywidualnie i regularnie monitorowane przez lekarza. Lek należy przechowywać w lodówce, ale nie zamrażać. Po otwarciu penfill lub wstrzykiwacza, produkt może być przechowywany w temperaturze pokojowej, ale nie dłużej niż zalecane w ulotce dla pacjenta. Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać instrukcji dotyczących techniki wstrzykiwania, aby uniknąć zakażeń lub niewłaściwego dawkowania.