Abelcet (koncentrat do sporządzania zawiesina do infuzji)

Abelcet (koncentrat do sporządzania zawiesiny do infuzji)

Główne zastosowanie

Abelcet jest lekiem przeciwgrzybiczym, który stosuje się w leczeniu ciężkich infekcji wywołanych przez różne gatunki grzybów, w tym Candida, Aspergillus oraz inne. Jest szczególnie używany w przypadkach, gdy inne leki przeciwgrzybicze są nieskuteczne lub gdy pacjent nie może ich przyjmować z powodu występowania przeciwwskazań lub alergii.

Sposób działania

Abelcet zawiera amfoterycynę B, która jest polienowym antybiotykiem. Działa poprzez wiązanie się z ergosterolem, składnikiem błony komórkowej grzybów, co prowadzi do powstania porów i w konsekwencji do śmierci komórki grzyba. Lek ten nie jest selektywny tylko dla grzybów, ale jego powinowactwo do ergosterolu jest znacznie większe niż do cholesterolu, który jest obecny w błonach komórkowych komórek ssaków.

Możliwe skutki uboczne

Podczas leczenia Abelcetem mogą wystąpić różne skutki uboczne. Do najczęstszych należą:

• Gorączka i dreszcze
• Bóle mięśni i stawów
• Nudności i wymioty
• Zmiany w wynikach badań funkcji nerek
• Zmiany w wynikach badań funkcji wątroby
• Anemia

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze reakcje, takie jak:

• Ostra niewydolność nerek
• Zaburzenia elektrolitowe
• Zaburzenia rytmu serca
• Reakcje alergiczne, w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne

Ze względu na możliwość wystąpienia poważnych skutków ubocznych, leczenie Abelcetem powinno być przeprowadzane pod ścisłym nadzorem lekarza, z regularnym monitorowaniem funkcji życiowych i badań laboratoryjnych.

Istotne informacje

Przed rozpoczęciem leczenia Abelcetem, pacjent powinien poinformować lekarza o wszelkich istniejących schorzeniach, w szczególności o problemach z nerkami, wątrobą, sercem oraz o występowaniu alergii na amfoterycynę B lub inne leki. Ponadto, ze względu na ryzyko interakcji, ważne jest, aby lekarz był poinformowany o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta lekach.

Abelcet jest podawany wyłącznie drogą dożylną i musi być przygotowany i podany przez wykwalifikowany personel medyczny. Dawkowanie jest ustalane indywidualnie, w zależności od rodzaju i ciężkości infekcji, masy ciała pacjenta oraz jego ogólnego stanu zdrowia.

Ze względu na ryzyko wystąpienia poważnych reakcji niepożądanych, podczas infuzji pacjent powinien być monitorowany, a po podaniu leku obserwowany przez personel medyczny w celu szybkiego wykrycia i leczenia ewentualnych działań niepożądanych.